یغما گلرویی - آدمای ساده

آی آدمها که بر ساحل نشسته شاد و خندانید! یک نفر در آب دارد میسپارد جان.   یک نفر دارد که دست و پای دائم‌ میزند روی این دریای تند و تیره و سنگین که می‌دانید.   آن زمان که مست هستید از خیال دست یابیدن به دشمن، آن زمان که پیش خود بیهوده پندارید   که گرفتستید دست ناتوانی را تا توانایی بهتر را پدید آرید،   آن زمان که تنگ میبندید برکمرهاتان کمربند،   در چه هنگامی بگویم من؟ یک نفر در آب دارد می‌کند بیهود جان قربان!   ادامه مطلب یغما گلرویی - آدمای ساده...

داغ عشق تو نهان در دل و جان خواهد ماند در دل این آتش جانسوز نهان خواهد ماند   آخر آن آهوی چین از نظرم خواهد رفت وز پیش دیده به حسرت نگران خواهد ماند   من جوان از غم آن تازه جوان خواهم مرد در دلم حسرت آن تازه جوان خواهد ماند   به وفای تو، من دلشده جان خواهم داد بی‌وفایی به تو ای مونس جان خواهد ماند   هاتف از جور تو اینک ز جهان خواهد رفت قصهٔ جور تو با او به جهان خواهد ماند   هاتف اصفهانی یغما گلرویی - آدمای ساده...